Руска-японскую вайну лiчаць прадвеснiцай Першай рускай рэвалюцыi. Без яе, магчыма, i кастрычнiк сямнаццатага застаўся б проста сумным восеньскiм месяцам. А яшчэ яна трохi падобная да вайны ў Афганiстане: далёкая, не вельмi ўдалая, апошняя. Гродзенцы ўдзельнiчалi ў абодвух. У гэтым годзе будуць адзначацца два «пачаткi»: 100 год руска-японскай (з 26 студзеня/9 лютага) i 25-афганскай. Пра воiнаў-iнтэрнацыяналiстаў ведаюць усе, а цусiмцаў, порт-артурцаў, манчжурцаў узгадваюць рэдка. Мiж тым, у Гродне ёсць памятныя мясцiны, прысвечаныя гэтай вайне. Напрыклад, Пакроўская царква, якая была збудавана ў гонар загiнуўшых салдат Гродзенскага гарнiзона ў руска-японскай вайне.

Яшчэ да пачатку вайны на месцы, дзе зараз i стаiць царква, планавалася пабудаваць гарнiзонную царкву па тыповаму для Расii праекту. Iнжынер Савельеў надаў ёй непаўторныя рысы. Падчас вайны будаўнiцтва храма рэзка сцiшылася. Актывiзавалася, калi з’явiлiся грошы i ўжо 30 верасня 1907 года адбылося яго асвячэнне ў гонар Пакрова Прысвятой Маткi Боскай. Але ўжо не проста як гарнiзоннага храма, а ў гонар тых з гродзенскага гарнiзона (у яго ўваходзiлi 26-я артбрыгада, 101 пях. Пермскi, 102 пях. Вятскi, 103 пях. Петразаводскi, 171 пях. Кобрынскi палкi), хто загiнуў у вайне 1904-1905 гг. Кiраўнiцтва палiчыла неабходным уладкаванне пры iм музея ды невялiкага мемарыяла. Гродзенскiя краязнаўцы Арлоўскi, Мiлюцiн, Карчынскi i iншыя сталi iнiцыятарамi ўстаноўкi мемарыяльных дошкаў, арганiзатарамi збору сродкаў, складальнiкамi тэкстаў. Майстар Шышкевiч зрабiў з белага мармуру 3 дошкi. На двух з iх размешчаны iмёны загiнуўшых афiцэраў i нiжэйшых чыноў. На супрацьлеглым баку вiсiць мемарыяльная дошка воiнам-iнтэрнацыяналiстам.