"Мастоўскі веснік" выходзіць на працягу трох гадоў, зразумела, незаўжды рэгулярна. Наклад складае толькі 299 экзэмпляраў, аднак мастоўскае начальства не дае дазволу на рэгістрацыю. Яўна баіцца. Уявіце сабе сітуацыю: з газетай, якая выходзіць у раённым гарадку, маленькім накладам, фарматам А4, на чатырох старонках і распаўсюджваецца самім выдаўцом, ужо пяць разоў судзіліся "вертыкальшчыкі". Яна ім як костка ў горле. Так і карціць задушыць. А робіць яе практычна адзін чалавек - Язэп Палубятка, які, да ўсяго не прафесійны журналіст, аднак вельмі добра арыентуецца ў падобнай справе. Можна толькі ўявіць як не проста даецца маленькая газетка гэтаму чалавеку. А прысутныя неаднойчы казалі пра тое, што газета патрэбна, паколькі інфармацыі аб жыцці раёна не стае - дзяржаўная раёнка піша толькі пра тое, што патрэбна начальству.

Падчас урачыстасці рэдактар відавочна трошкі хваляваўся, госці хвалілі газету, сыпалі кампліменты, увогуле цікава размаўлялі, атмасфера нагадвала творчую вечарыну. Іграла музыка. Таня і Оля з мясцовай студыі "Майстэрня"пад кіраўніцтвам Віктара Качана цудоўна ігараюць на гітарах. Іх "Самотны вандроўнік" мала не выклікаў слёз на вачах. Потым гучала музыка "Бітлз", Чайкоўскага, Карэллі, з фільма "Ва-банк". Яе выконваў калектыў без назвы - скрыпка, гітара, кантрабас. Музыканты выдатна размаўлялі па-беларуску, дадаючы еўрапейскай атмасферы беларускі каларыт. І ўсё гэта ў невялічкіх Мастах.

Уразіла яшчэ адна рэч. У адным з мінулых нумароў нашай газеты мы пісалі аб тым, што ў Мастах пачала выходзіць вучнёўская газета "Школьныя навінкі". Давялося пазнаёміцца з Таняй Гладухавай - рэдактарам і Вольгай Дзятлоўскай. Дзяўчынкі распавядалі, як успрынялі іх творчасць настаўнікі. Аказваецца, шмат хто з іх папросту крычаў на дзяўчынак, што яны прыпаднеслі ім такі падарунак на 8-ае сакавіка. І гэта замест таго, каб пахваліць, заахвоціць іншых. Дарэчы, дзяўчаты добра вучацца, сціплыя, але цікаўныя, спрабуюць зрабіць сваё жыццё цікавейшым... З імі прыемна было пагутарыць. Ведаю педагогаў, якія б проста пазайздросцілі тым, хто мае такіх вучняў, а не цягалі дзяўчат у настаўніцкую і да дырэктара.

Потым я гуляў над Нёманам, доўга стаяў на вісячым мосціку, любаваўся ракой і лесам. На другім баку Нёмана з аднаго кораня расце дуб і бяроза - цікавая біялагічная з'ява. Іх галінкі перашкаджаюць адны другім імкнуцца да сонца. Моцны дуб вымушаны быў саступіць: на самай верхаліне яго галінкі паламаныя, а ў бярозкі растуць.

Усіх цікавіла ці дасць рады "Мастоўскі веснік" зарэгістравацца і выходзіць больш салідным накладам на ўвесь раён. Перспектыва пакуль бляклая, але, відаць, заснавальніку давядзецца звяртацца ў суд з тым, каб яму прадаставілі магчымасць карыстацца сваімі канстытуцыйнымі правамі, а не жыць па паперцы нейкага паўпісьменнага чыноўніка, для якога "нецелесообразно издавать еще одну газету В Мостах".

Рэдакцыя "БИ" віншуе сваіх калегаў з "Мастоўскага весніка" і жадае высокага накладу, высокага прафесіяналізму, цікаўнага чытача і трошачкі вязення.

М.КАРНЕВІЧ