Арганізатары заранёў паведамілі гродзенцам, што мітынг адбудзецца ў Новым парку, а таксама ва ўлётцы дапісалі тым, хто не ведае дзе знаходзіцца Новы парк, збірацца на плошчы Савецкай за палацам Тэкстыльшчыкаў з тым, каб пасля разам ісці да месца, дзе павінен адбывацца мітынг.

Тут і пачаліся праблемы. Калону на самым пачатку вуліцы Савецкай запыніў начальнік Ленінскага РАУС палкоўнік Васілеўскі, які пачаў даводзіць, што парушаецца дэкрэт прэзідэнта, паколькі шэсце адбываецца бліжэй чым у 50 м. ад адміністрацыйных будынкаў. Зразумеўшы, што палкоўнік гаворыць глупства, дэманстранты абыйшлі яго і з воклічамі "Жыве Беларусь!" пайшлі па Савецкай. У гэты час палкоўнік працягваў нешта перадаваць па рацыі. Хутчэй за ўсё, гэта быў даклад А.Пашкевічу, які прымаў рашэнні ў сваім кабінеце. Дарэчы, аб тым, што кіраваў акцыяй менавіта Пашкевіч, нашы карэспандэнты даведаюцца на наступны дзень у размове з консулам Расійскай Федэрацыі ў Брэсце, які ў гэты дзень ўзначальваў у Гродне ўчастковую камісію па выбарах прэзідэнта РФ. Віктар Дзмітрыевіч Буданаў дзяліўся з намі ўражаннямі ад таго, што адбылося 25 сакавіка ў Мінску. Яму, як нармальнаму чалавеку, было не зразумела, як паводзіла сябе міліцыя ў дачыненні да мірных жыхароў. Заадно ён і распавядаў нам, што 25 сакавіка падчас шэсця ў Гродне знаходзіўся ў кабінеце Пашкевіча, які і кіраваў дзеяннямі спецпадраздзяленняў. Дарэчы, расійскі дыпламат паставіў у прыклад паводзіны гродзенскага кіраўніцтва. Маўляў, усё абышлося мірна. Аднак, мусім заўважыць, што расійскі дыпламат знаходзіўся тады ўсё ж не на вуліцы Савецкай, а ў кабінеце Пашкевіча. Насамрэч , калі калона мірных дэманстрантаў падыйшла да перакрыжавання з вуліцай Дамініканскай, на Савецкую выскачыла каля 50-ці амапаўцаў, якія перакрылі дарогу. Прычым, яны нагадвалі сарваўшыхся з ланцуга галодных сабак: метусіліся, крычалі. Калона спынілася. У гэты момант абстаноўка напружвалася і здавалася вось-вось пойдзе сценка на сценку. Дзякуй Богу, з калоны дэманстрантаў своечасова выйшаў старшыня гродзенскай філіі БНФ "Адраджэньне" Сяргей Мальчык, які павіншаваў амапаўцаў з днём Беларускай Народнай Рэспублікі і закамандаваў калоне звярнуць, як гэтага патрабавалі міліцыянты. Гэта каманда была вельмі своечасовай, паколькі ў калоне, нават наперадзе, было шмат дзетак (відаць на здымку). У Гродне яшчэ падобнай сітуацыі не было, каб амапаўцы перагарожвалі пешаходную вуліцу і выштурхоўвалі мірную дэманстрацыю на праезджую частку. Дурней не прыдумаеш. Аднак і гэта яшчэ не ўсё. За амапаўцамі, каля ўнівермага, вуліцу перакрыла яшчэ адно падраздзяленне ў крапавых бірэтах. Па сведчанню назіральнікаў, гэта антытэрарыстычнае падраздзяленне. Адзін з назіральнікаў патлумачыў планы ўладаў: маўляў, дэманстранты прарвуць амонаўскі кардон, а далей іх сустрэнуць "бірэтачнікі" і заціснуць разам з амапаўцамі на вузенькай вулачцы з якой потым не будзе куды прарвацца. Тут і ўзгадаліся словы А.Пашкевіча, калі яшчэ ў мінулым годзе ён абяцаў апазіцыі "паламаць хрыбты". Гэтым разам, трэба заўважыць, мала бракавала. Праўда, ламаць хрыбты, седзячы ў кабінеце, можа кожны. Хай бы старшыня гарвыканкама выйшаў на вуліцу да людзей і патлумачыў, што яны не маюць рацыі, альбо прыйшоў на мітынг і распавядаў як нам усім добра жывецца. Прыкрыцца міліцыяй і сядзець у кабінеце - знаёмы стыль працы.

Падчас мітынга ў Новым парку выступалі прадстаўнікі палітычных партый, прафсаюзаў, рабочыя і настаўнікі, гучалі песні Шалкевіча. Дарэчы, як ніколі раней, усё гэта адбывалася арганізавана, на ўзроўні, годна, нягледзячы на тое, што ў асноўным казалі пра знаёмае: адстаўку Лукашэнкі, супраць інтэграцыі з Расіяй, пра немагчымы стан існавання... С.Мальчык зачытаў ліст віншавання ад лідэра польскай "Салідарнасці" М. Кшаклеўскага, а Лукашэнку спрэзэнтавалі вялікую хакейную шайбу ў выглядзе кола ад машыны на якое быў наклеены ягоны вялікі партрэт.

На мітынгу панаваў выдатны святочны настрой, было цёпла, свяціла яркае сонейка.

Дзень Волі святкавалі практычна ва ўсіх раённых цэнтрах. У Воранаве ўлады дазволілі пікет на 8 гадзін раніцы, спадзяючыся, што ніхто не прыйдзе. Прыйшло 150 чалавек з вялікім плакатам "Жыве вольная Беларусь!".

У Свіслачы пачалі святкаваць з дзевяці раніцы. З бела-чырвона-белымі сцягамі ў цэнтры мястэчка стаяла 50 чалавек, каля сотні выглядала з-за платоў. Мясцовы "вертыкальшчык" А.Кузьма прызначыў у гэты дзень суботнік і прыгразіў, калі хто не прыйдзе, не атрымае сотак пад бульбу.

У Бераставіцы на развалінах касцёла вывесілі бела-чырвона-белы сцяг і ўвесь горад заклеілі ўлёткамі. Падобнае адбылося і ў Дзятлаве.

У Смаргоні адбылося шэсце. Па вуліцах горада прайшлося каля 50 чалавек. У руках яны трымалі бела-чырвона-белыя сцягі.

У Мастах падчас мітынгу міліцыянты хадзілі і штурхалі ў бок людзей, якія гаварылі як ім цяжка жывецца пры сённяшняй уладзе.

Мітынгі і пікеты адбыліся і ў іншых раённых цэнтрах. Напэўна, гэтага і баіцца найбольш Лукашэнка, паколькі наступныя выступленні народа могуць адбыцца ў кожнай вёсцы.

М.КАРНЕВІЧ