Мифы Авторынок Гостевая Редакция Контакт Архив

Обновление каждый четверг  

падзеі

Улады не даюць паставіць помнік ахвярам

Гродзенскаму абласному таварыству ахвяраў палiтычных рэпрэсiяў не даюць паставiць помнiк ахвярам савецкага рэжыму. Улады не далi згоды нават на звычайны памятны камень.

Найбольшае, чаго ўдалося дамагчыся таварыству, – атрымаць лiчбы рэпрасаваных у вобласцi. З КДБ паведамiлi пра 19 тысяч чалавек, а з мiлiцыi – яшчэ пра 29 тысяч. Але толькi лiчбы, без прозвiшчаў. Што праўда, карткi на рэабiлiтаваных асобаў перадалi ў гродзенскi архiў, але яны дагэтуль не разабраныя.

Удвох з сваiм калегам Андрэем Фiрсавым спадар Жук спадзяецца скласцi спiсы гэтых асобаў – каб выпусцiць кнiгу памяцi. Але сiлаў на такую працу засталося вельмi мала. «Мы сапраўды толькi iснуем ужо. Ужо нас мала засталося, па-першае. Па-другое, нiякай такой дзейнасьцю мы не займаемся – i старыя ўжо, i няма зусiм магчымасцi пры гэтай уладзе. Гэтая ўлада нас цалкам iгнаруе. Яна i не згадвае пра нас зусiм» – распавядаў Павел Жук.

Некалi спадар Жук дамогся ад пракуратуры, каб дазволiлi пашукаць месца расстрэлаў у гарадскiм урочышчы Пышкi. Паводле сведкi, гэта адбылося ў 1946-м годзе. Аднак выкапалi ямiну ў адным месцы, нiчога не знайшлi, i ўсё. Абы адчапiцца, – распавядае Павел Жук.

Хацелi помнiк ахвярам сталiнскага рэжыму паставiць цi хаця б памятны камень усталяваць. Намеснiк старшынi гарвыканкаму Анiшчык адказаў: калi ўсiм камянi класьцi, дык увесь горад закладзем. Анiшчыка, праўда, з гарвыканкаму звольнiлi толькi што. Аднак iлюзiяў адносна гэтай улады рэпрэсаваныя не маюць.

Iм аднак удалося ажыццявiць адну сваю задуму. З дапамогай мясцовай фiлii «Народнай Грамады» выдалi вялiкую кнiгу пад назвай «Нiколi болей». У кнiзе – успамiны каля 20 рэпрэсаваных i дзяцей, бацькi якiх загiнулi ў ГУЛАГу. Радыё Свабода

Назад