Затое парадавалi шаноўных гасцей канцэрты ансамбляў «Крэсавякi», «Калi ласка», «Шалом». Гэтыя калектывы ўзнёсла i натхнёна спявалi песнi на польскай, беларускай i яўрэйскай мовах. I выклiкалi непадробную ўвагу i шчырую ўдзячнасць слухачоў. Запаланiлi iх i народныя танцы.

Увогуле культурная праграма для дэлегатаў з’езда была насычанай i разнастайнай. У педкаледжы, у будынку якога да другой сусветнай вайны размяшчалася гiмназiя iмя К. Хадкевiча, госцi паслухалi выступленне выкладчыка беларускай мовы i лiтаратуры паэта Мiхася Мельнiка. Ён жа прачытаў свае вершы. Даспадобы прыйшлiся экскурсii: у Вiльню i Навагрудак, Мiр i Нясвiж, Слонiм i Жыровiчы, у iншыя гарады i мястэчкi, на возера Свiцязь.

У адноўленай каплiцы на старых каталiцкiх могiлках адбылася iмша памяцi лiдчан, якiя пакiнулi белы свет, i жывых землякоў. Серыя хвалюючых сустрэч закончылася адпачынкам на Нёмане.

У ходзе з’езда прайшло шмат, так бы мовiць, прыватных спатканняў. Сустракалiся былыя калегi па вучобе ў школах, гiмназii i педвучылiшчы, ранейшыя суседзi. Знайшлiся аматары блiжэй пазнаёмiцца з Веславам Гярлоўскiм, якi ўзначальвае ў Польшчы Таварыства апрацоўшчыкаў бурштыну i ювелiраў i кiруе грамадскiм камiтэтам па будаўнiцтву бурштынавага алтара ў адным з касцёлаў Гданьска. Лiдчан сталага веку цiкавiла асоба дачкi камандзiра аднаго з мясцовых батальёнаў Армii Краёвай у гады акупацыi Рагнера.

I яшчэ колькi слоў пра адметнасць сёлетняга з’езда. У адрозненнi ад папярэднiх – на гэтым пераважалi прадстаўнiкi моцнага полу. Сярод дэлегатаў былi не толькi пакiнуўшыя ў свой час колiшнi Лiдскi павет землякi , а i iх дзецi ды ўнукi.

Аляксандр ЖалкоЎскI