|
Дзесятага студзеня Гродзенская праваслаўная епархія ўрачыста адзначыла сваё 100-годдзе з дня ўтварэння. Урачысты сход з гэтае нагоды адбыўся ў абласным драматычным тэатры. Напярэдадні ў Свята-Пакроўскім саборы адбылося ўрачыстае набажэнства, якое праводзіў Мітрапаліт Мінскі і Слуцкі Экзарх усяе Беларусі Філарэт. Старшыня Гродзенскага аблвыканкама перадаў епархіі ў падарунак 2 мільярды рублёў.
|
|
Заглавие интервью вполне соответствует его сути. В том виде, как она отражается в сознании доктора медицинских наук, профессора Гродненского государственного медицинского института, председателя Товарищества белорусской высшей школы Алеся Островского. Правда, разговаривает д-р Островский - из принципиальных соображений - на белорусском языке, и лишь с его согласия это интервью воспроизводится на более послушном корреспонденту языке.
|
|
Долгое время интеграционные шаги Бориса Ельцина в отношениях с Беларусью объяснялись
|
|
У 2000 годзе беларускі народ будзе адзначаць 55 гадавіну Перамогі над фашызмам у Другой сусветнай вайне. Напярэдадні гэтае падзеі хацелася б паразважаць над тым, як жыве цяпер той салдат, які прайшоў гэтую страшную вайну, перамог, ацалеў у ёй і дажыў да нашых дзён. З вуснаў чыноўнікаў самых розных рангаў, у тым ліку і А.Лукашэнкі, пастаянна гучаць словы і заклінанні, што яны дзень і ноч клапоцяцца аб дабрабыце гэтых людзей. Аднак ці так гэта на самай справе? Даволі прывесці толькі адзін прыклад: заканадаўчы орган Беларусі ўжо пяты год разглядае законапраект аб зменах і дапаўненнях у закон "Аб ветэранах" і на апошняй сесіі ў мінулым годзе гэта пытанне было ізноў перанесена, цяпер ужо на 2000 год. Мы, ветэраны, расцэньваем такія адносіны да нас як самы сапраўдны здзек. Нашы ўлады чакаюць пакуль мы, воіны 1927 года нараджэння, павыміраем, каб разам з намі закапаць у землю і нашы праблемы. Мне хацелася б нагадаць яшчэ раз пра тое жыццё, якое мы пражылі ў гады вайны. Калі ўладам за свае ўчынкі не сорамна, дык няхай хоць людзі ведаюць каго яны абіраюць кіраваць намі.
|
|
Белорусский Хельсинкский комитет (БХК) обратился в Совет Министров, Национальное собрание, Высший хозяйственный суд и Верховный суд Беларуси с просьбой инициировать в Конституционном суде рассмотрение дела о соответствии декрета А.Лукашенко № 40 "О некоторых мерах по возмещению ущерба, причиненного государству" белорусской Конституции и международным правовым актам, ратифицированным Республикой Беларусь. БХК вынужден был обратиться в высшие государственные органы страны, так как Конституционный суд в конце минувшего года отказал в возбуждении дела по жалобе Гарри Погоняйло, заместителя председателя БХК, на действия главы белорусского государства, подписавшего данный декрет. В обращении крупнейшей правозащитной организации Беларуси говорится, что декрет ущемляет права и охраняемые законодательными актами интересы физических лиц. По мнению правозащитников, его принятие противоречит нормам белорусской Конституции, дающей право президенту издавать временные декреты, имеющие силу закона, только в случаях крайней необходимости. По мнению правозащитников, действиями по изданию декрета, правилами, установленными в нем, глава государства продемонстрировал пренебрежение к основополагающим конституционным принципам. В частности, статьей 26 Конституции гарантируется, что никто не может быть признан виновным в преступлении, если его вина в законном порядке не будет доказана и установлена; что обвиняемый не обязан доказывать свою невиновность - презумпция невиновности. Даже при осуществлении особых мер в период чрезвычайного положения презумпция невиновности не может быть ограничена. "В декрете № 40, - говорится в обращении Белорусского Хельсинкского комитета, - глава государства без постановления суда фактически решает вопрос о виновности того или иного лица в причинении ущерба государству и о передаче принадлежащего ему имущества в собственность государства". При этом, как вытекает из декрета, изъятое еще до решения суда имущество по стоимости не зависит от причиненного ущерба и по объему может быть большим. После изъятия имущества у гражданина ему предлагается два пути: добровольно возместить ущерб, либо в судебном порядке доказать свою невиновность в причинении ущерба. "Введенная главой государства внесудебная конфискация имущества, по нашему мнению, грубо нарушает конституционные гарантии фундаментального права собственности граждан и юридических лиц, презумпцию невиновности. Жертвой этих нарушений Конституции может оказаться любой гражданин, любое юридическое лицо. Вместе с тем, при применении санкции об изъятии имущества, в декрете не предусмотрен порядок обжалования действий президента как должностного лица, что не соответствует принципам правового государства" - говорится в обращении БХК.
|
|
На мінулым тыдні ў Гродзенскім аблвыканкаме адбылася прэс-канферэнцыя па выніках перапісу насельніцтва вобласці, які адбыўся ў мінулым годзе. Нагадаем, што падобнае мерапрыемства праводзілася ў незалежнай Беларусі ўпершыню і дадзеныя не адпраўляліся ў Маскву на перапрацоўку. Рэдакцыя вырашыла апублікаваць усе вынікі першага этапу перапісу, каб нашы чытачы мелі магчымасць самі зрабіць высновы з лічбаў. Гэта ўжо не прыдуманыя "нячэснымі" журналістамі лічбы і факты - гэта тое, што называлі ўсе вы самі. Здзіўляе ў лічбах многае: і колькі нас нараджаецца, і колькі памірае, і колькі размаўляюць на роднай мове, і ў колькіх вёсках ужо навогул не жывуць людзі. Але найлепей, калі вы зробіце высновы самі. Дададзім толькі, што прэс-канферэнцыю праводзіў начальнік Упраўлення статыстыкі вобласці Віталь Пятровіч Бобрык. Дарэчы, напэўна, адзіны наш вабласны чыноўнік, які гаворыць па-беларуску і ведамства якога прадстаўляе інфармацыю журналістам на роднай мове.
|
|
У трагічны год "вялікага пералому" (1929) у Мінску выйшла кніга беларускага гісторыка і дзяржаўна-палітычнага дзеяча Беларускай Народнай Рэспублікі Аляксандра Цвікевіча "Западно-русизм": нарысы з гісторыі грамадскай мысьлі на Беларусі ў ХІХ і пачатку ХХ в." Аднак увесь наклад (3 тыс. асобнікаў), за выключэннем некалькіх кніг, падараваных аўтарам сваім сябрам і калегам, адразу ж быў знішчаны. Пад першую хвалю арыштаў трапіў і А. Цвікевіч, жыццё якога абарвалася ў сталінскім лагеры ў 1937 годзе. Думаю, што замежным навукоўцам засталося невядомым ні першае, ні другое выданне гэтай кнігі, ажыццёўленае ў 1993 годзе (наклад 5 тыс. асобнікаў).
|
|
|
